Herkese günaydın😊

Aramızda kimler, gerçekleşmemiş ve hatta gerçekleşmesi çok düşük kötü olasılıklar için kendini yiyip bitiriyor?

“Kaygı, hiç sahip olmayacağın bir problem için yaptığın peşin ödemedir”

🤔Ya öyle olursa, ya başıma bu gelirse
🤔Ya işler istediğim gibi gitmezse ile başlar film.

Zihnindeki yaratıcı senarist sayesinde; sana yan bakmış bir yönetici ile başlayan film sahnesinin 10.dakikasında, ekrandaki işsiz&çaresiz haline bakıp, daha kötülerine kendini hazırlıyorsundur.

Ya da bir baş ağrısı, senin dışındaki pekçok kişi için “bir ilaç iç geçer” tadında iken, senin maharetli senarist 3-5 dk içinde, detaylıca ağır ameliyata kadar götürmüştür işi.

🍀Peki, hayatta kaygılanacak şey yok mu?
🍀Olmasa keşke! Ama, pek çok😔
Yaşam, belirsizlik, zorluk ve sürprizlerle dolu!

Zaten, belli bir miktar kaygının fonksiyonu da bu! Olası kritik risklere karşı önlem alabilmek.

Ancak, zihnin bu muhteşem becerisini doğru kullanmadığında, hiç sahip olmadığın problemin bedelini peşin ödüyorsun!

Öyleyse🤗
✔Kaygı, ormandaki tek bir ağaca odaklanmak gibidir. Geri çekilip zihninize tüm ormanı göstermeyi bilin!

✔O yaratıcı senaristinize de “başka olasılıklar da var” deyin ve gelecekle ilgili daha yapıcı senaryo talep edin.

Siz isteyin; o, sizi dinleyecek👍